Op 18 januari 1801 (1) liep hij zijn gebruikelijke ronde door de binnenstad van Gouda. Het zal een een uur of half twee in de nacht geweest zijn toen hij lopend over de Raam in de richting van de Vlamingstraat een man in het licht van een lantaarn zag staan met een stok over zijn schouder.  Jan de Moor vertrouwde het niet en liep naar de man toe, die prompt de benen nam en verdween in het duister in de richting van de Vest.  Jan haalde zijn schouders op en vervolgde zijn nachtelijke ronde. Maar in de buurt van de Lange Willemsteeg hoorde hij opnieuw het geluid van klompen op de Raam. Voor het huis van Thijs van de Burg zag hij iemand met een stok onder een schuit steken, die daar in het water van de Raam lag. Voorzichtig kwam hij dichterbij. Hij zag dat de man een lichtbruine jas aanhad,, klompen met sokken erin droeg en een driekante hoed op had, die van voren neerhing; de man was lang en schraal van postuur en hij had een bochel op zijn neus.  Jan vroeg de man wat hij daar wel deed midden in de nacht. "Ik ben aan het verhuizen", antwoordde de man. En toen hij vroeg "Wat stop je daar onder die schuit?", zei de man :"die mensen slapen en nu kan ik het niet bij hen bezorgen".  "Ja, maar je kan zoiets 's-nachts maar niet doen", vervolgde Jan. "Daar stoor ik mij in het geheel niet aan", was het weerwoord. "Ja, maar ik stoor mij er wel aan", zei Jan, "Ik ben een man die onder ede sta en ik kan dit zo maar niet accepteren. Geef mij in ieder geval die stok maar". De man bleef achter bij de schuit staan en was niet van zins om zijn stok af te geven. Jan had wel door dat er iets niet in de haak was.

De man leek zeer verschrikt, beefde en kwam slecht uit zijn woorden. Het leek wel of hij zich op heterdaad betrapt wist. Tijd om hulp te halen, dacht Jan. Zo gedacht, zo gedaan. Jan spoedde zich naar Jacob Scholten, één van de Goudse dienders. Jan vertelde hem wat hem was overkomen en beide mannen gingen terug naar de Raam. Maar ja, de stok lag er nog wel, maar de vogel was gevlogen. Ze zochten de hele omgeving af, zowel op de Raam als op de Vest en bij de pottenbakkerijen. Van de man geen enkel spoor. Jacob besloot vervolgens om zich verdekt op te stellen en te kijken of de man terug zou komen om zijn stok op te halen. En ja hoor, na enige tijd, hoorden ze het bij Jan al bekende geluid van de klompen op de Raam. Zij stonden de man op te wachten in de buurt van de brug bij de Lange Willemsteeg. De stok (die eigenlijk een vaarboom was) hadden ze neergelegd op een bank bij het huis van Kaatje van der Pauw. De man liep naar het huis van Thijs van de Burg en keek zoekend rond.  Op dat moment greep Jacob Scholten de man beet, die hier ongelooflijk van schrok.

Detail van de plattegrondvan Gouda van Johannes Blaeu uit 1649 (collectie Stedelijke Musea Gouda, inv.  nr. 31789)